نام نویسنده :

گروه دین و اندیشه

متن مقاله :

مفسران و اندیشمندان علوم قرآنی یکی از ابعاد اعجاز قرآن را اعجاز علمی آن دانستند.منظور از اعجاز علمی قرآن، آیاتی است که به نوعی اشاره به اکتشافات علمی جدید دارد.ما معتقدیم که قرآن کتاب هدایت است و آنچه خداوند در این کتاب بیان داشته است،با هدف هدایتگری مطرح شده است،اما در لابه لای آیات آیاتی را می بینیم که علاوه بر جنبه هدایتگری،بعد دیگری از قرآن را همان اعجاز علمی است،جلوه گر می سازد.بنابراین قرآن کریم فیزیک،شیمی،نجوم و…نیست؛کتاب هدایت است و برداشت علمی از آیات در مواردی که علم به طور قطعی به اثبات آن پرداخته،می تواند عمق عظمت آن را به اثبات رساند. در این سلسله مقالات برآنیم تا به بررسی مختصر این آیات بپردازیم. پیدایش جهان درباره پیدایش جهان،نظریات مختلفی بیان شده است.بر اساس آخرین اکتشافات دانشمندان علم هیئت و در رأس آنها لاپلاس(laplace) دانشمند مشهور ریاضیات و هیئت که در حدود دو قرن پیش اظهار شد،کرات آسمانی در ابتدای خلقت از توده های گاز متراکم تشکیل شده بودند که بعد از مدتی و به مرور زمان بر اثر فشردگی و تراکم شدید،از یکدیگر جدا شدند و با از دست دادن حرارت و التهاب اولیه رفته رفته سرد و به صورت کرات امروزی درآمدند(۱).تحقیقات دانشمندان بعدی نیز هرچند این نظریه را تکمیل و بعضی نکات آن را تصحیح کرد،اما در همه آنها اصل پیدایش این کرات از یک نوده گاز سوزان پذیرفته شده و مورد قبول محافل علمی جهان است(۲). در حالی که بیش از دو قرن از عمر این دیدگاه نمی گذرد،قرآن کریم با اعجازی شگرف و به طور روشن این حقیقت را بیان کرده است.در آیه ۱۱ سوره فصّلت می خواینم:ثُم استوی إلی السماءِ و هی دُخانٌ…؛پس به آسمان توجه نمود؛در حالی که (به صورت)دودی بود….در آیه ۳۰ سوره انبیاء آمده است:أَولم یر الذین کفرُوا أن السماوات و الأرض کانتا رتقاً ففتقناهُما…؛آیا کافران نمی نگرند که آسمانها و زمین به یکدیگر متصل بودند؛پس آنها را جدا کردیم…. چنان که به روشنی از آیات بالا به دست می آید،هماهنگی اعجاب انگیزی میان دیدگاه قرآن با علم روز در زمینه آغاز آفرینش جهان وجود دارد که اعجاز و عظمت قرآن را بیش از پیش جلوه گر می سازد و از همین روست که دکتر بوکای می گوید:«کوچک تریم مخالفتی میان معلومات قرآنی و علم جدید راجع به شکل گیری جهان وجود ندارد(۳)». پی نوشت ۱٫قرآن و علوم روز،سید جواد افتخاریان،ص ۲۳۴٫ ۲٫قرآن و آخرین پیامبر،ناصر مکارم شیرازی، ص۱۹۳؛قرآن و علوم روز،ص۲۳۵٫ ۳٫عهدین:قرآن و علم،دکتر موریس بوکای،ترجمه دکتر حسن حبیبی،ص۲۰۱٫ منبع:ماهنامه قرآنی،آموزشی نسیم وحی (شماره اول