چند رباعی از هـ.الف.پندار

نوشته شده توسط:مدیریت سایت در شعر و ادب پارسی » شعر | ۰۲ شهریور ۱۳۹۱ - ۱۰:۴۵ | ۰ دیدگاه

چند رباعی از هـ.الف.پندار

پیوسته به چارسمت و سو، عطسه زنند
در حال رکوع - روبرو - عطسه زنند
ارباب به محض اینکه سرما بخورد
یکپارچه نوکران او ،   عطسه    زنند

    ¤¤¤

آیینه ی دق ، برای این دهکده اند
نقاشی نخ نمای این دهکده اند
هنگام درو که می رسد ، بیکارند
گویی همه کدخدای این دهکده اند

    ¤¤¤

وقتی که سراغ عشق را می گیرد
خون دل خویش را به پا می گیرد
لذت    نتواند    از   سواری   ببرد
بر پشت پلنگ - آنکه جا می گیرد

    ¤¤¤

هر لحظه که رنگ   پول را می بینیم
خود را ز مسیر حق ، جدا می بینیم
فردا چه شود ، فقط خدا داند و بس
این روز خوش است- اینکه ما می بینیم

    ¤¤¤

هرچند که عشق، رهزن انسان است
هر چند مسیر عشق، بی پایان است
این نکته ولی بدان که دنیا بی آن
چون سال بدون فصل تابستان است

    ¤¤¤

هر ناله ، به گوش صاحب دل نرسد
هر دست، به دست امن ساحل، نرسد
کافی ست در این میانه یک ضربه عصا
تا قافله ی شیشه به منزل   نرسد

    ¤¤¤

یک دسته، در آتش حسد غرق شوند
یک عده ، در آب نابلد غرق  شوند
هشدار ! که بهترین شناگر ها نیز
چون پیک اجل سربرسد، غرق شوند

"ه.الف.پندار"