یک کبوتر بر آسمان نجف

نوشته شده توسط:مدیریت سایت | ۰ دیدگاه

 

مرا به جرعه‌ای از یک نگاه مهمان کن
به این تسلی خوش، گاهگاه مهمان کن
اگرچه غرق گناهم ولی دلم پاک است
مرا به خاطر این بی‌گناه، مهمان کن
نخوانده آمده بودم کنار خاطر تو
مرا به خاطر این اشتباه مهمان کن
دوباره دست دعا جان‌پناه امنی ساخت
مرا به گوشه این جان ‌پناه مهمان کن
شنیده‌ام که کسی راز دل به چاه سپرد
مرا به جامی از آن آب چاه مهمان کن

استاد محمد جواد محبت

    هیچ نظری تا کنون برای این مطلب ارسال نشده است، اولین نفر باشید...